ساخت قرارداد هوشمند ترون

قراردادهای هوشمند، نمونه آنلاین و پیشرفته قرادادهای عادی هستند که البته ویژگی‌های بسیار کاراتری نسبت به قراردادهای عادی دارند. چنین قراردادهایی صرفاً در بستر شبکه بلاک‌ چین قابلیت اجرایی پیدا می‌کنند. خوشبختانه امروزه می‌توان برای هر معامله ریز و درشت، اعم از معامله ملک، اتومبیل، اجناس تجاری و …. از قراردادهای هوشمند استفاده کرد. اما اجرای قرارداد هوشمند به دانش برنامه‌نویسی و آگاهی از کارکرد سیستم بلاکچین نیاز دارد. به همین خاطر در این مطلب می‌خواهیم به صورت عمده، چگونگی ایجاد چنین قراردادهای هوشمند را بررسی کرده و زبان‌های برنامه‌نویسی مخصوص برای ایجاد قرارداد در بستر بلاچین و به‌صورت عمده، آموزش ساخت قرارداد هوشمند ترون را بررسی کنیم. اگر به آموزش بلاکچین، برنامه‌نویسی، ارزهای دیجیتال و توسعه آن‌ها علاقه‌مند هستید با ما همراه باشید.

قرارداد هوشمند چیست و چگونه اجرا می‌شود؟

قرارداد هوشمند یا «Smart Contract» همان‌طور که از نام آن هم پیداست، یک قرارداد است که به صورت هوشمند ایجاد و اجرا می‌شود. ایده این قرارداد در دهه نود میلادی توسط یک متخصص رایانه‌ای مطرح شد. اما در آن زمان، هیچ سیستمی وجود نداشت که این قراردادها را با ویژگی‌هایی که برایش مطرح کرده بودند، ایجاد و پشتیبانی نماید. زمانی‌که ارزهای دیجیتالی چون بیت‌کوین در بستر شبکه‌ای اختصاصی به نام بلاکچین «Blockchain» به‌وجود آمد، فرصت لازم برای ارائه‌ی قرادادهای هوشمند نیز ایجاد شد.

بلاکچین می‌توانست امنیت، سرعت و دیگر ویژگی‌های لازم برای اجرای یک قرارداد هوشمند را محقق کند. لازم به ذکر است که هر رمزارزی که در شبکه بلاکچین عرضه می‌شود، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را با دیگر رمزارزهای کریپتوکارنسی متمایز می‌کند. در بین صدها ارز دیجیتال ارائه شده، تنها بر روی ویژگی‌های چند مورد از آن‌ها می‌توان قرارداد هوشمند را اجرا کرد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

برای ساخت قرارداد هوشمند، به چه چیزهایی نیاز داریم؟

آموزش ساخت قرارداد هوشمند، شامل نرم‌افزارهایی است که امکان برنامه‌نویسی برای بلاکچین را ایجاد می‌کنند. کسی که می‌خواهد یک اسمارت کانترکت را ایجاد نماید، باید بر یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی مشهور، مانند C، C++، جاوا اسکریپت، پایتون یا …. تسلط داشته باشد. چون فردی که با زبان‌های نامبرده آشنا باشد، به‌راحتی می‌تواند زبان‌های برنامه‌نویسی مخصوص بلاکچین را فراگرفته و به کمک آن‌ها، انواع قراردادهای هوشمند را ایجاد کند.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که برای ایجاد یک قرارداد هوشمند، ضمن اینکه باید نوع قرارداد و شرایط آن کاملاً برای ما واضح باشد، آن‌گاه به یک سری کدها نیاز داریم تا بتوانیم قرارداد خود را وارد زنجیره بلوک‌های شبکه بلاکچین کنیم. اگر این اتفاق بیفتد، یعنی برنامه قراردادی که ما نوشته‌ایم، وارد بلاکچین شود، دیگر نه می‌توان آن را تغییر داد و نه می‌توان آن را از بین برد. بلکه برنامه به‌صورت ابدی و خودکار در این شبکه، همواره اجرا شده و باقی می‌ماند.