پرشین کت

غذای سگ شیتزو مالتیز

شیتزو سگی نژاد اصیل است که اولین ردپاهای پیدا شده از او به ۲۰۰۰ سال پیش و سرزمین تبت می رسد. به همین دلیل آنها یکی از قدیمی ترین نژاد های سگ در جهان هستند. شیتزو به معنای “شیر کوچک” است. اما نگذارید این نام شما را بترساند! آنها بیشتر شبیه گولوله کوچک خز هستند و خیلی ایمن تر از شیر به حساب می آیند.

تبتی ها شیتزو های زیادی را به عنوان هدیه برای امپراطوران چینی فرستادند و خیلی زود محبت این کوچک های پشمالو در دل چینی ها افتاد به طوری که خیلی از خانواده های چینی به تقلید از امپراطوران خود سگ های از این نژاد را به سرپرستی می گرفتند.

با پایان یافتن حکومت شاهنشاهی چین،تمامی شیتزو های پرورش یافته در این سرزمین نیز از بین رفتند و ادامه نسل این نژاد مدیون ۷ شیتزو نر و ۷ شیتزو ماده ای است که چین به کشورهای خارجی هدیه داده بود.

صفات ظاهری سگ شیتزو:

شیتزوها چشمانی گرد و بزرگ و دور هم دارند.

شهرت شیتزو به دلیل موهایش است که دو لایه دارد.لایه رویی،میتواند کاملا بلند باشد و نازک و ابریشمی است و لایه زیرین نرم و پر از پر است.

قدر این نژاد در حدود ۲۰ تا ۲۸ سانتی متر و وزن آن ۴ تا ۷ کیلوگرم است.

آنها در نوع پوشش متنوع اند و به رنگ های سفید(رایج ترین رنگ)،طلایی،سیاه سفید،مشکی طلایی و نارنجی دیده می شوند.

شخصیت سگ شیتزو:

اگر از جثه کوچک شیتزوها صرف نظر کنیم آنها می توانند نگهبانان خیلی خوبی باشند چرا که تقریبا برای واکنش به هرچیزی پارس می کنند. بنابراین اگر سر و صدای زیاد شما را کلافه می کند و یا همسایه های حساسی دارید باید از به سرپرستی گرفتن این تژاد منصرف شوید.

این سگها بسیار باهوش و در عین حال سرسخت هستند‌. اگر آموزش به آنها را در تولگی(۲ ماهگی)شروع کنید خیلی آسان تر یاد می گیرند. اما بیاد داشته باشید که در آموزش به آنها باید وقت و حوصله و صبر به خرج بدهید.

رفتار آنها بسیار دوستانه است و به معنی واقعی کلمه عاشق خانواده خود هستند‌ و تا لحظه مرگ به آنها وفادارند.

غریزه شکار در این سگ ها به شدت پایین است و به همین دلیل می توانند به راحتی با حیوانات دیگر و یا کودکان اُخت شوند‌ اما ترجیحا آنها را از سن پایین به زندگی اجتماعی عادت دهید.ثبت نام آنها در مهد سگ ها می تواند شروع خوبی باشد.

نکاتی که باید برای نگهداری سگ شیتزو رعایت کنید:

با وجود تجربه ای که از سگ های مو بلند به دست آمده تصور میشود که ریزش مو باید در شیتزوها هم خیلی زیاد باشد اما اصلا اینطور نیست.اکثر ریزش موی آنها در هنگام برس کشیدن و یا شستن است.البته شیتزوها با ورود به یک سالگی ریزش موی شدیدی میگیرند که ۲ تا ۳ هفته طول میکشد ولی بعد از آن میتوان گفت که ریزش خیلی خیلی کمی دارند‌.

حتما موهای بلند سگ را پیش از حمام کردن شانه کنید زیرا اگر گره ای در موهای او وجود داشته باشد با شانه زدن سختتر خواهد شد و اگر تعداد این گره ها زیاد شود مجبور به تراشیدن موهای جذاب او میشوید.

هر هفته و یا هر دو هفته یکبار ناخن های او را کوتاه کنید.البته به یاد داشته باشید که کوتاهی ناخن های حیوانات روش های خاص خودش را دارد و باید اصولی انجام شود.

حتما روزانه ساعاتی را برای تخلیه انرژی او در نظر بگیرید. می توانید او را به یک پیاده روی کوتاه ببرید و یا در خانه با او بازی کنید.

شیتزو ها می توانند زندگی راحتی در آپارتمان داشته باشند و حتما نیاز به زندگی در فضای باز ندارند.

این سگ بسیار انسان گراست و به هیچ عنوان تحمل تنهایی را ندارد.این تنهایی آنها را به اضطراب جدایی مبتلا می کند و باعث بداخلاقی،لجبازی و رفتارهای ناخوشایند در آنها می شود.

یکی از رفتار های نفرت انگیز رایج در برخی سگ های شیتزو خوردن مدفوع است.این بیماری coprophagy نام دارد که میتواند به دلیل استرس و یا اختلال در رژیم غذایی باشد.میتوان با تمیز کردن سریع محل مدفوع و یا استفاده از ظرف های درپوش دار از این اتفاق جلوگیری کرد.

گوشه های داخلی چشم های آنها را هر روز با یک دستمال نرم و مرطوب تمیز کنید تا لکه های آن کاهش یابد و دچار عفونت چشم نشوند چراکه چشمان آنها درشت است و مواد خارجی خیلی راحت وارد آن می شوند.

رژیم غذایی شیتزو ها باید دارای ۵۰ درصد پروتئین باشد. این پروتئین را می توانید از گوشت گاو،گوساله،گوسفند و یا ماهی تهیه کنید.همچنین میزان کلسیم و فسفر موجود در غذای آنها نسبت به سگ های نژاد بزرگتر باید بیشتر باشد.

دندان های آنها را به طور مرتب مسواک بزنید،به خصوص که آنها مستعد بیماری پریودنتال هستند.

غذای سگ شیتزو مالتیز:

تغذیه سالم

برای نگهداری از سگ شیتزو خود باید به خاطر داشته باشید که برخی از آن‌ها دارای حساسیت معده هستند. اگر یک مدل غذای سگ را امتحان کردید که به نظر می‌رسد به سگ شما نمی‌سازد، سعی کنید آن را تغییر دهید.
اگر همچنان مشکل نساختن غذا ادامه پیدا کرد، با دامپزشک خود مشورت کنید.

غذای گربه رویال پرشین

غذای گربه پرشین، یکی از دلایل بسیار مهم در نوع تغذیه این نژاد از گربه است که در حفظ سلامت و شادابی او تاثیر مستقیم دارد. اگر شما هم یک نوع از آن را در خانه نگه‌داری می‌کنید باید حتما نسبت به تهیه آن اقدام نمایید. هر حیوانی نژادهای مختلف دارد، که برای بقا به شیوه زندگی متفاوتی نیاز دارند. گربه‌‌ها نیز چنین هستند. پرشین یکی از نژادهای گربه است که از آن به عنوان گربه مو بلند ایرانی نیز یاد می‌شود. گربه پرشین صورتی گرد و تخت و پوزه‌ای کوتاه دارد.

شما می‌توانید غذای گربه پرشین خود را از غذای گربه‌ فروشی‌های رایج تهیه کنید یا از فروشگاه آنلاین دیجی‌پت انجام دهید. قیمت غذای گربه پرشین با توجه به برند‌های باکیفیت متعدد، به‌صرفه است. در این مقاله، لیستی از بهترین مارک‌های غذای گربه پرشین را جمع‌آوری کرده‌ایم تا بتوانید تصمیم بگیرید و بهترین مارک غذای گربه پرشین را برای خود انتخاب کنید.

ه غذاهایی باید به گربه پرشین داد؟

نژاد حیوانات در انتخاب نوع غذایی که باید مصرف کنند مهم است. ممکن است تصور کنید غذای گربه شکلی عمومی دارد، اما این طور نیست. در انتخاب غذا برای نژاد پرشین، باید دقت کافی را داشته باشید تا بتوانید سلامت گربه را حفظ کرده و آن را از بیماری‌ها دور نگه‌دارید. قبل از انتخاب غذای پرشین کت نکات زیر را درنظر بگیرید:

• مواد مغذی لازم برای پوست و مو

پوست و موی گربه پرشین متفاوت از سایر نژادها است. این گربه روی سطح بدن خود موهای بلندی دارد که ابریشمی و زیبا هستند. اگر به موهای آن رسیدگی نشود، زیبایی خود را از دست داده و دچار اشکال می-شوند. به همین دلیل غذای گربه پرشین، باید با ویتامین‌های خانواده بی مانند بیوتین و اسیدهای چرب مفید مانند امگا۳ و امگا ۶ غنی شده باشد. اگر غذای غنی شده ندارید، می‌توانید از مکمل‌ها استفاده کنید. اگر نسبت به پوست و موی گربه خود حساس هستید میتوانید از شامپو گربه پرشین سایت دیجی پت استفاده کنید.

• جلوگیری از تشکیل گلوله مو یا تریکوبیزار

گربه‌ها خود را از طریق لیسیدن تمیز می‌کنند. این کار برای گربه پرشین مشکل‌ساز می‌شود، چرا که موهای بلند او اگر به شکل گلوله وارد بدنش شوند، می‌توانند موجب انسداد دستگاه گوارش و سایر بیماری-های گوارشی شوند. بنابراین باید غذایی انتخاب کنید، که بتواند این گلوله‌های مو را حرکت دهد. غذای خشک و مالت مخصوص گربه به رفع مشکلات تریکوبیزار کمک می‌کند.

• پیشگیری از سنگ‌های ادراری

سنگ‌های ادراری از جمله بیماری‌هایی است که در گربه پرشین به ویژه نرهای عقیم شده دیده می‌شود. کم آبی و مصرف زیاد غذای خشک، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. بنابراین همیشه آب را دسترس گربه قرار داده و هر ۲ تا ۳ روز به جای غذای خشک از کنسرو استفاده کنید.

اگر بتوانید غذای خشک گربه را با کمی آب مخلوط کنید نیز بسیار خوب است. نکته‌ای که درمورد آب گربه‌ها باید به آن دقت کنید تازگی آب، دما آب و تمیزی ظرف است. اگر هر یک از این موارد رعایت نشود، گربه آب را بو کرده و از نوشیدن آن امتناع می‌کند.

• کالری مناسب

گربه پرشین تنبل است و معمولاً تحرک زیادی ندارد. فعالیت کم این گربه‌ها باعث می‌شود که کالری‌سوزی بسیار کمی داشته باشند. بنابراین باید غذایی انتخاب کنید که خیلی پرکالری نباشد. تغذیه گربه پرشین بالغ و عقیم شده باید حتماً رژیمی باشد، چرا که این گربه‌ها در معرض چاقی و اضافه وزن قرار دارند. همانطور که چاقی در انسان‌ها ضمینه ساز بیماری‌های دیگر است، غذای گربه‌های پرشین نیز باید به خوبی کنترل شود.

 غذای گربه رویال پرشین:

 انتخاب غذای خوش خوراک

گربه پرشین در خوردن غذا بسیار وسواسی است و هر چیزی را نمی‌خورد. بنابراین باید غذایی را انتخاب کنید که دوست داشته باشد. اگر بتوانید از بچگی او را عادت به انواع غذاها بدهید، وقتی بالغ شد مشکلی نخواهید داشت.

توجه به شکل دانه‌های غذا

پوزه کوتاه این نوع گربه‌ها باعث می‌شود نتوانند هر غذایی را به راحتی از درون ظرف بخورند. بنابراین غذای خشک گربه پرشین نباید دانه‌های خیلی ریز داشته باشد. اگر هم از غذای خودتان تکه‌ای گوشت یا مرغ به او می‌دهید سعی کنید، ریز باشد، چرا که این گربه‌ها در خوردن تکه‌های بزرگ گوشت تنبلی می‌‌کنند.